مقدمه

امروز کمتر کسی است که دستی در کارساختمان داشته باشد و  عناوین ساختمان هوشمند، هوشمند سازی ساختمان و یا سیستم مدریت ساختمان را نشنیده باشد و با واژه‌هائی مانند Smart Home, BMS,IBS و IBMS برخورد نکرده باشد؛ با این وجود میزان آشنائی افراد با این مقوله و درخواست استفاده از آن نه به عنوان یک سیستم لوکس بلکه بخاطر درک احساس نیاز به آن حتی در بین کارشناسان تأسیسات برقی و مکانیکی ساختمانها بسیار متفاوت است.

از یک طرف عدم آشنا بودن این کارشناسان به تفاوتهای این سیستم‌ها هم از نظر اختلاف بین پروتکلهای اجرائی مختلف (KNX or SBUS or…) و هم از نظر ماهیت اجرائی (Home Automation or IBMS or BMS) و از طرفی دیگر عملکرد بسیار ضعیف برخی از شرکتهای تأمین کنند تجهیزات زیربنائی این سیستم‌ها در مقام مشاوره، برنامه‌ریزی، راه‌اندازی و تحویل، موجب شده است تا کارشناسان زیادی این سیستم‌ها را بیشتر لوکس و غیر ضروری بدانند.

در این نوشتار سعی شده است تا بصورت خلاصه و (فارق از کاربری ساختمان و دلایل هوشمندسازی) زیرساخت اجرائی یکی از پروتکلهای مطرح کمی توضیح داده شود تا مزایای اصلی استفاده از این روش برای کارشناسان تأسیسات برق و مکانیک ساختمان مشخص گردد و سپس برخی از امکاناتی که با توجه به این زیرساخت میتوان از سیستم انتظار داشت عنوان گردد تا امکان ایده‌پردازی بهتر این افراد (در کنار آرشیتکتها و کارفرمایان اصلی) به هنگام طراحی‌ و عنوان انتظارات خود از این سیستم فراهم گردد.

در انتهای این مقدمه هرچند شاید بدیهی یا تکراری بنظر آید ولی لازم دیده میشود جهت یادآوری تعریف ذیل را که بصورت خیلی خلاصه و در عین حال جامع یک ساختمان هوشمند را معرفی میکند، آورده شود:

“ساختمان هوشمند ساختماني است، كه با اتكا به زير سيستمهاي هوشمند خود كه تحت قالب يك سيستم هوشمند و يكپارچه رهبري و كنترل مي‌شوند، ميتواند به تغييرات و شرايطِ محيطيِ پيرامونْ و درون خود، متناسب با استاندارهاي از پيش تعريف شده، سليقه ساكنين و طراحان آن، عكس‌العملهاي مناسب نشان داده و از اين رو موجب رفاه، آسايش و امنيت بيشتر، جلوگيري از هدر رفتن منابع انرژي، استهلاك كمتر و عمر بيشتر تجهيزات شود و درنتيجه با كاهش هزينه‌هاي مديريت و نگهداري، در نهايت باعث افزايش عمر مفيد و ارزش ساختمان گردد“.

پروتکل EIB/KNX

وقتی صحبت از ارتباط سخت افزاری و نرم‌افزاری وسایلی است که دارای پردازشگر میباشند، بحث روش نصب و ارتباط فیزیکی آنها Installation BUS)) و مجموعه قوانینی نرم‌افزرای بین آنها (زبان مشترک یا Protocol) جهت تبادل اطلاعات و انجام فعالیت خاص توسط هریک از این وسایل مطرح میگردد؛

پروتکل بین‌الملی KNX با بیش از20 سال تجربه بر اساس استاندارد ارتباطی EIB  (European Installation BUS) جهت تجهیزات هوشمندسازی ابنیه تدوین شده است؛ بر این اساس تمامی تجهیزات از طریق یک زوج سیمِ بهم تابیده شده و همانند شاخه‌های درخت به یکدیگر مرتبط میشوند و براساس یک زبان مشترک (فارق از برند و نوع آنها) با یکدیگر تبادل اطلاعات نموده و فرامین را ردوبدل مینمایند. همچنین این پروتکل قدرت ارتباط با سایر پروتکل‌های دیگر مانند RF (Radio Frequency)، IP(Internet Protocol) و … را دارد و به راحتی گسترش پذیر است.

متولی این پروتکل در حال حاضر انجمنی به نام Konnex بوده که متشکل از بیش از 150 عضو تولید کننده میباشد.

چرا سیستم هوشمند و چرا پروتکل KNX/EIB؟

مهم نیست در خصوص یک ویلا صحبت میشود یا یک هتل و یا یک مجتمع تجاری اداری بسیار بزرگ، در حال حاضر از یک طرف تقاضا برای راحتی و تطبیق پذیری در مدیریت سیستم‌های کنترل تهویه مطبوع ، روشنایی و دسترسی در حال رشد است و در همان زمان از طرف دیگر، استفاده بهینه از انرژی بطور فزاینده‌ای مهم میباشد. به تبع این موضوع راحتی و ایمنی بیشتر همراه با مصرف انرژی کمتر تنها از طریق کنترل حساب شده و نظارت برتمامی تجهیزات مصرف کننده و تجهیزات مرتبط با آنها امکان پذیر است. در خارج از پروتکل KNX/EIB اینکار فقط از طریق توده‌ای از سیم کشی بین تجهیزات مختلف تا یک مرکز کنترل امکان پذیر است و این امر به نوبه خود به معنی بیشتر شدن زحمات طراحی، نصب و راه‌اندازی، افزایش خطر آتش‌سوزی و افزایش هزینه تغییرات و نگهداری است. تجهیزات هوشمند تحت پروتکل KNX/EIB با ساختار ارتباط درختی خود و با اتکا به انعطاف بسیار بالای نرم‌افزاری حل این مشکل را بسیار آسان نموده‌اند.

مقایسه ساختاری سیستم سنتی و هوشمند سازی تحت پروتکل KNX/EIB

با یک مثال ساده توضیح تفاوت این دو سیستم راحت‌تر میگردد؛ یک اتاق داریم با سه سرخط روشنائی، یک چراغ دیواری که میخواهیم نور آن را کم یا زیاد کنیم، یک چراغ مخفی و یک جراغ اصلی در سقف. در سیستم عادی و سنتی مانند “شکل 1” در هنگام طراحی بطور معمول یک فیوز مینیاتوری در تابلو در نظر گرفته میشود و سپس فاز مربوطه از پشت این فیوز تا پشت یکی از کلیدها آورده شده و از آنجا به چراغ اول برده میشود؛ همچنین یک انشعاب از فاز آورده شده به اتاق از قبل از کلید اول به کلید دوم و دیمر نیز کشیده میشود و از آن کلیدها نیز با رشته سیمی تا سر هر کدام از دو چراغ دیگر ارتباط برقرار میگردد؛ بدیهی است که نول چراغها نیز باید تأمین گردد. حال با زدن هر یک از کلیدها جراغ متصل به آن کلید روشن میگردد و نور چراغ دیورای نیز از طریق دیمر قابل کنترل می‌باشد.

شکل 1- طراحی تابلو و کابل کشی به روش معمول

برای یک اتاق از یک مجموعه

در سیستم فوق کلیدها نقش قطع و وصل برق و کم و زیاد کردن ولتاژ/جریان جهت کنترل شدت روشنائی را برعهده دارند؛ این در حالی است که مطابق شکل 2و3 در سیستم هوشمند (بر پایه پروتکل KNX/EIB) کلیدها فقط وظیفه ارسال فرامین به رله‌ها و دیمرهای هوشمندی که در تابلو یا کنار مصرف کننده نصب میگردند را داشته و قطع و وصل و یا کنترل جریان و ولتاژ مصرف کنندها توسط این گروه از تجهیزات (رله‌ها و دیمرهای هوشمند) صورت میگیرد.

همانطور که در شکل فوق مشاهده میگردد، در این سیستم تک تک مصرف کننده‌ها به خروجی‌های رله‌ها و دیمرهای فرمان‌پذیر وصل شده‌اند؛ این تجهیزات با یک کابل سبز تحت استاندارد EIB با یکدیگر و دیگر تجهیزات هوشمند مانند کلیدها ارتباط دارند؛ این ویژیگی مزایای بیشماری را به همراه میآورد که در ادامه با ذکر برخی از آنها به مقایسه این سیستم و سیستم سنتیِ رایج میپردازیم.

مزایای سیستم هوشمند و مقایسه آن با سیستم سنتی

از دو جنبه میتوان مزایای سیستم هوشمند را نسبت به سیستم سنتی نام برد،  یکی مزایای ساختاری و دیگری امکانات نرم‌افزاری.

1.    مزایای ساختاری

1.1.               انعطاف بالا به هنگام نیاز به گسترش و یا تغییرات:

فرض کنید در شکل 1 میخواهیم در کنار کلید C میز و صندلی بگذاریم و لازم باشد از آن نقطه کل اتاق کنترل گردد. همچنین کلید A و دیمر B نیز قرار باشد که کار قبلی خود را انجام دهند؛ فرض بر این است که امکان ایجاد یک یا دو قوطی دیگر  درکنار کلید C و ارتباط آنها به یکدیگر وجود دارد. نیاز به توضیح نیست که باید از کلیدهای تبدیل و دیمرهای مخصوص استفاده کرد و چه سیم کشی باید بین آنها ردوبدل گردد که ممکن است هرگز امکان پذیر نباشد.

این در صورتی است که در سیستم هوشمند (مطابق شکل 2) برای اینکار کافی است نوع کلید C را عوض کنیم و مثلا بجای نوع فعلی که 2 شستی دارد یک نوع 3 یا چهار شستی یا بیشتر را انتخاب کنیم؛ حتی اگر نیاز به اضافه کردن یک کلید در کنار کلید C باشد که غیر از کنترل خطهای 1 تا 3 این اتاق خطوط مصرف دیگری خارج از این اتاق را نیز کنترل کند (مثل آبنمای داخل محوطه یا چراغ سردر یا نمای ساختمان و ….) نیاز به هیچ سیم کشی وجود ندارد و فقط یک انشعاب از پشت کلید C به پشت کلید جدید کشیده خواهد شد.

1.2.               قابلیت جابجائی نقاط کنترل (کلیدها):

اگر در شکل 2 مشابه شکل 1 از نقطه A خط شماره 2، از نقطه B خظ شماره 3 و از نقطه C خط شماره 1 را بتوان کنترل کردد و تصمیم براین شود که مثلاً از نقطه A خط شماره 3 کنترل گردد، از نقطه B خط شماره 1 و از نقطه C خط شماره 2 کنترل گردد فقط کافی است جای کلیدها را جابجا بکنیم به این صورت که کلیدی که در محل B قرار دارد را به محل کلید A، کلید محل A را به محل کلید C و کلید محل C را به محل کلید B بیاوریم بدون اینکه کوچکترین عملیات سیم کشی یا نرم افزاری انجام گیرد؛ حال خود این موضوع را با سیستم سنتی مقایسه نمایید.

1.3.               کاهش احتمال خطر برق‌گرفتگی:

به خاطر ساختار سیستم هوشمند که برق 220 ولت از پشت کلیدها حذف شده است و فقط یک کابل کنترل کلیدها را تغذیه مینماید و فرامین را بین تجهیزات هوشمند ردوبدل مینماید، بنابراین احتمال برق‌گرفتگی از طریق کلیدها حتی اگر با دست خیس نیز از دیوار کنده شوند وجود نخواهد داشت.

1.4.               عمر بالای تجهیزات:

با توجه به اینکه در کلیدهای سیستم هوشمند از میکرو سوئیچ بجای کنتاکت آزاد 220 ولت استفاده میگردد بنابراین عمر این کلیدها بسیار بیشتر از کلیدهای 220ولت معمولی است؛ از طرف دیگر رله‌ها و دیمرها و تجهیزات تابلوئی هوشمند دیگری که در این سیستم استفاه میگردد از کیفیتی بسیار بالا برخوردار بوده به گونه‌ای که در مقابل اتفاقاتی مانند نوسانات عادی برق و اتصال کوتاه به راحتی آسیب نمی‌بینند.

1.5.               راحتی سربندی تجهیزات روکار و توکار:

تمامی تجهیزات سیستم هوشمند در پروتکل KNX/EIB دارای کانکور قرمز و مشکی میباشند که هر بخش آن به راحتی پذیرای یک سیم ورودی و سه سیم خروجی همه با سطح مقطع 0.8 میباشند؛ از اینرو سربندی و انشعاب از هر کدام از این تجهیزات بی نیاز از چسب برق و بازو بسته کردن پیچ صورت میگیرد. از طرف دیگر تجهیزات تابلوئی همه با استاندارد مینیاتوری‌ها امکان سربندی مصرف کننده‌ها را براحتی فراهم می‌آورند.

1.6.               ساده سازی کابل‌کشی و در بسیاری از موارد کاهش میزان آن:

شاید در وهله اول این موضوع درست به نظر نرسد که حجم لوله گذاری و کابل کشی در این پروتکل مساوی یا کمتر از سیستم سنتی است ولی اگر ملاک را کل یک ساختمان و یا مجتمع در نظر بگیریم، با توجه به حذف سیم کشی‌های لازم برای مدارات تبدیل، صلیبی و مدارات فرمان از راه دور برای کنترل پمپها و تأسیسات مختلف در کنار مدارهائی که باید برای کنترلهای مرکزی کشیده شود، مشاهده میگردد حجم کابل کشی در این سیستم در اکثر موارد مساوی یا حتی کمتر از سیستم سنتی میباشد. این بیشتر به این دلیل است که در سیستم هوشمند تغذیه‌ها میتوانند به نزدیک ترین تابلو کشیده شود و فقط کابل سبز فرمان به صورت یک خط در کل ساختمان کشیده میشود و هر جا که نیز به یک حسگر یا کلید باشد به راحتی نیز از نزدیکترین نقطه امکان انشعاب گیری برای آن نقطه وجود دارد. راه پله‌ها و مشاعات یکی از بارز ترین مثالهای این موضو ع میباشند.

در سیستم هوشمند براساس پروتکل KNX-EIB درصورت استفاده از عملگرهای توکار (غیر تابلوئی) در کنار مصرف کننده‌ها میزان کابل‌کشی بازهم کمتر میشود ولی این سیستم هزینه‌ها را به مقدار  قابل توجهی افزایش میدهد.

1.7.               سایر مزایای ساختاری

مزایای ساختاری زیاد دیگری مانند امکان بکارگیری کلیدهای مجتمع مجهز به نشانگر وضعیت عملکرد یا وضعیت مصرف کننده و یا استفاده از صفحه نمایش گرافیکی، امکان بکارگیری ریموت رادیوئی برای کنترل کلیه مصرف کننده‌های متصل به سیستم هوشمند حتی آنهائی که با کلید کنترل میشوند بدون نیاز به تغییر ساختار سیم کشی اجرا شده و …  را میتوان نام برد که در سیستم سنتی به خاطر زیر ساخت اجرائی آن این امکانات را نمیتوان بکارگرفت، ولی طولانی نشدن این مبحث و با توجه به توضیحاتی که در خصوص اختلاف ساختاری این دو سیستم در مقدمه گفته شد، کشف سایر این مزایا را برعهده خواننده میگذاریم.

2.    مزایای نرم‌افزاری

تجهیزات سیستم هوشمند را میتوان به دو گروه کلی تقسیم نمود، حسگرها و عمگلرها:

• حسگرها تجهیزاتی هستند (عمدتاً روکار) که با برداشت اطلاعات و دریافت فرامین از کاربران و محیط اطراف خود دستورات لازم را به تجهیزات مختلف در سیستم هوشمند ارسال مینمایند؛ کلیدها، شستی‌های زنگ، حسگرهای حرکتی، سنسورهای نور یا دما و … جزو این گروه از تجیزات به حساب میآیند.
• عملگرها (که عمدتاً تجهیزات تابلوئی و یا توکار هستند) قطعاتی هستند که وظیفه کنترل تجهیزات و سیستم‌های مرتبط با سیستم هوشمند و ارسال فرامین لازم به سیستم‌ها و تجهیزات مختلف متصل به سیستم هوشمند را با توجه به دستورات دریافتی برنامه تعریف شده برای آنها، برعهده دارند. دیمرها، رله‌های هوشمند، فعال سازهای موتور پرده یا کنترل کننده های جریان و لتاژ و … از این دست تجهیزات میباشند.

تجهیزات دیگری نیز وجود دارند که هر دو عمکرد را توأمان انجام میدهند مانند رله‌های کنترل جریان که هم به عنوان سوئیچ قطع وصل مدار استفاده میشوند و هم در هنگام اتصال میزان جریان مداری را که از آنها میگذرد را میتوانند اندازه گیری کرده و براساس آن فرامینی را در شبکه سیستم هوشمند ارسال نمایند. با توجه به توضیحاتی که داده شد و با توجه به قابلیت برنامه ریزی تجهیزات هوشمند امکانات و مزایای بیشماری میتوان برای سیستم هوشمند نام برد که هیج محل تعریفی در سیستم سنتی نمیتوان برای آن پیداکرد؛  از اینرو در ادامه به نام بردن برخی از مهمترین و جذابترین آنها با ذکر مثالهائی خواهیم پرداخت.

2.1.               قابلیت تعریف و تغییر فرامین ارسالی توسط حسگرها

در سیستم هوشمند میتوان فرامینی را که حسگرها ارسال میکنند با در نظر گرفتن کاربری، سلایق و نیازهای صاحبان و بهره‌برداران سیستم تعریف و تغییر داد. تغییر کاربری تغییر دکوراسیون و .خیلی دلایل دیگر ممکن است موجوب شود تا نیاز به اینکار در طول عمر یک ساختمان به دفعات پیش بیاد. شاید یک مثال کوچک این موضوع را بهتر بیان نماید؛ فرض کنید یک کلید در کنار در اصلی وظیفه دارد تا با فشردن شاستی روی آن فرمان روشن ویا خاموش کردن چراغ سردر ورودی را ارسال نماید، حال به هر علتی تصمیم گرفته میشود که این کلید فرمان روشن و خاموش کردن چراغ راهروی ورودی را ارسال نماید که این کار بسیار راحت و بی‌نیاز از تغییرات فیزیکی انجام میگیرد.

2.2.               قابلیت ارسال فرامین بصورت گروهی توسط حسگرها

با توجه به توضحیات داده شده براحتی قابل تشخیص است که یک حسگر میتواند فرامین خود را همزمان به بیش از یک عملگر بفرستد؛ بطور مثال چراغهای مختلف یک ساختمان را در نظر بگیرید که بطرز معمول باید بتوان هریک را از طریق کلیدها و حسگرهائی که در نزدیکی آنها وجود دارد کنترل کرد؛ بنابراین هر یک از چراغها به یک عملگر مجزا متصل می‌باشد (در حالت سنتی به کلید مجزا) . حال اگر لازم باشد میتوان برای یک حسگر مثل یک کلید دم خروجی ساختمان تعریف کرد که با فشردن یکی از شستی‌های روی آن کل این عملگرها فرمان قطع را دریافت کرده و تمامی چراغهای این ساختمان خاموش شود. مثال دیگر سایبانهائی است که در محوطه اطراف یک ویلا در حالت عادی بصورت مجزا کنترل میگردد ولی در زمانی که شدت باد از میزان مشخصی بیشتر شد یک حسگر که سرعت باد را میسنجد به تمامی عملگرهای مرتبط  فرمان بسته شدن را ارسال مینماید و همه سایبانهائی که باز هستند بسته میشوند تا آسیب نبینند.

2.3.               قابلیت فرمان پذیری عملگرها از چندین حسگر

مشابه قابلیت ارسال فرامین گروهی تصور این موضوع که یک عملگر از چندین حسگر بتواند پذیرای فرمان باشد عجیب نیست و فقط باید به این نکته دقت داشت که همیشه نتیجه آخرین وضعیت عملگر را آخرین فرمان مشخص مینماید. این موضوع در موارد بیشماری کاربرد دارد و موجب انعطاف بالای سیستم در هنگام طراحی و کم شدن حجم سیم کشی میشود. بطور مثال در نظر بگیرید از نگهبانی یک برج بخواهید چراغ پاگرد تک تک طبقات را کنترل و وضعیت آنرا مشاهده کنید. از طرفی این خطوط روشنائی در بخش شرقی و غربی ساختمان با توجه به وضعیت خورشید و میزان نور باید بصورت مجزا نیز کنترل شوند و از طرف دیگر هم در زمان حریق این خطوط باید مسیر فرار را روشن نگاه بدارند. بدون اینکه لازم باشد از تک تک این خطوط روشنائی به اتاق نگهبانی، سنسورهای نور و تابلو اعلام حریق سیم کشی نمود با کمک این سیستم میتوانید براحتی کافی است با ارسال فرامین از نقاط مختلف به عمگرهای مربوط به این خطوط این امکان را در ساختمان مورد نظر بوجود آورد.

2.4.               قابلیت تعریف سناریو و تغییر تنظیمات مربوط به سناریو تعریف شده

ارسال چند فرمان مختلف به چند مصرف کننده بصورت همزمان (که سناریو گفته میشود) یکی از مهمترین ویژگیهای سیستم هوشمند میباشد؛ بیشتر اوقات در هنگام استفاده از یک فضا با عوض شدن شرایط استفاده لازم است تا آرایش روشنائی و پرده‌ها، میزان صدا، نور، دما و … عوض شود؛ بطور مثال شرایط دمائی، روشنائی، صوتی و … در هنگام دیدن فیلم، خوردن شام، استراحت یا … قطعاً متفاوت است. ولی نکته اینجانست که پس از مدتی استفاده از محل این تنظیمات برای هر بار استفاده در یک شرایط خاص معمولا ثابت است و تغییر نمیکند.

در سیستم هوشمند میتوان برای در هرفضا و برای تنظیمات مختلف مربوط به هر یک از شرایط استفاده از آن فضا یک دکمه به نام سناریو مخصوص آن شرایط اختصاص داد؛ بنابراین با زدن دکمه مربوط به سناریو شام، سناریو جشن، سناریو خواب یا …. تنظیمات مربوط به آن در آن فضا حاکم خواهد شد.

در پروتکل KNX-EIB این حسن بزرگ وجود دارد که کاربر میتواند بسیار ساده و در زمان دلخواه این تنظیمات را به سلیقه خود تغییر داده و با نگاه‌داشتن کلید مربوطه به حافظه این کلید بسپارد؛ بنابراین پس از مدتی استفاده از یک فضا در شرایط مختلف بهترین تنظیمات موردنظر و سلیقه کاربر، برروی کلیدهای مربوط به آن فضا وجود خواهد داشت که فقط با فشار دکمه مربوط به هر سناریو بروی تمامی تجهیزاتی که در آن سناریو و برای آن فضا تعریف شده‌اند، اعمال خواهد شد.

2.5.               قابلیت تعریف شروط مختلف برای استفاده از یک مصرف کننده

به غیر از فرمان‌پذیری خروجی‌های عملگرها برای کنترل مصرف کننده‌های متصل به آنها  از طریق چند حسگر مختلف،  این امکان وجود دارد که خروجی عملگر مستقیم تحت تأثیر بک حسگر قرار نگیرد و مجموع منطقی اطلاعات مختلف که از حسگرهای مختلف میآید موجب تغییر در خروجی آن عملگر گردد؛ بدین معنی که بطور مثال چراغ یک راه‌پله که نورگیری خوبی در روز دارد نیازی نیست در طول روز روشن گردد و حسگری که برای تشخیص میزان نور لازم در آن راه‌پله گذاشته شده است میتواند با فرمان لازم به عملگر مربوط به این چراغ وضعیت روز و شب را برای خاموش ماندن یا روشن شدن اطلاع دهد؛ ولی از طرف دیگر هنگامی که شب شد نیز این چراغ لزومی ندارد در زمان عدم استفاده از راه‌پله روشن باشد بنابراین یک حسگر حرکت (یا حضور) میتواند در محل میتواند وضعیت استفاده یا عدم استفاده از راه‌پله را به عملگر مربوطه ارسال نماید؛ حال این عملگر با توجه به اطلاعات دریافتی خروجی موردنظر خود را فقط در شرایطی که لازم باشد روشن نگاه میدارد.

2.6.               قابلیت فعال و غیر فعال کردن حسگرها و عملگرها

یکی از ویژیگی‌های این سیستم امکان فعال و غیرفعال کردن حسگرها و عملگرها در آن میباشد؛ این قابلیت کاربردهای فراوانی میتواند داشته باشد که شاید یکی دو مثال این موضوع را بیشتر مشخص نماید؛ فرض کنید که جشنی در منزل برپا است در عین اینکه میخواهید امکان تغییر تنظیمات مختلف سیستمهای بکار گرفته شده در سالن خود را داشته باشید (روشنائی، پرده‌ها، دما، صوت و …) نگران این موضوع هستید که در طول مدت جشن با فشرده شدن یکی از کلیدهای سالن بصورت اشتباهی توسط مدعوین، بناگاه تمام یا برخی از تنظیمات انجام گرفته بهم بخورد. در این حالت بهترین گزینه غیر فعال کردن کلیدهای این سالن میباشد و برای عوض کردن تنظیمات و کنترل خروجی‌های عملگرها (مربوط به این فضا)، میتوان از طریق تاچ پنل، کلیدها در فضاهای دیگر و مطمعن و شاید بهتر و راحت‌تر از همه از طریق ریموتهای رادیوئی و مادون قرمز  قابل حمل این سیستم اقدام نمود.

مثال دیگر قفل کردن خروجی‌های فعال ساز مربوط به راه‌پله فرار یک ساختمان در هنگام حریق است؛ این موضوع موجب میشود که دیگر چراغهای این راه‌پله فرمان خاموش شدن از سنسورهای حرکت یا نور را نگیرند و تا زمان لازم روشن بماننند..

یشود کلیدهای که در یک یا چند فضا قراردارند تا اعلام بعدی از کار بیافتند؛ این امر میتواند برای جلوگیری از بهم خوردن تنظیمات انجام شده یا ثابت نگاهداشتن شرایط فورس شده بررو

به غیر از فرمان‌پذیری خروجی‌های عملگرها برای کنترل مصرف کننده‌های متصل به آنها  از طریق چند حسگر مختلف،  این امکان وجود دارد که خروجی عملگر مستقیم تحت تأثیر بک حسگر قرار نگیرد و مجموع منطقی اطلاعات مختلف که از حسگرهای مختلف میآید موجب تغییر در خروجی

ارسال چند فرمان مختلف به چند مصرف کننده بصورت همزمان (که سناریو گفته میشود) یکی از مهمترین ویژگیهای سیستم هوشمند میباشد؛ بیشتر اوقات در هنگام استفاده از یک فضا با عوض شدن شرایط استفاده لازم است تا آرایش روشنائی و پرده‌ها، میزان صدا، نور، دما و … عوض شود؛ بطور مثال شرایط دمائی، روشنائی، صوتی و … در هنگام دیدن فیلم، خوردن شام، استراحت یا … قطعاً متفاوت است. ولی نکته اینجانست که پس از مدتی استفاده از محل این تنظیمات برای هر بار استفاده در یک شرایط خاص معمولا ثابت است و تغییر نمیکند.